FİTNE ATEŞİNİ YAKAN, İÇİNDE YANAR...

Eskiden insanlar gördüğünü örter görmediğini söylemezdi. Şimdilerde gördüğünü yayıyor görmediğini uyduruyor... Birine sormuşlar Allah'ı niçin seversin? Demiş ki; İnsanlar kusurumu bilmiyor yaygara yapıyor ama Allah biliyor örtüyor.

Hz. Ali demiş ki: “Aybın en büyüğü sende olan bir ayıpla başkasını kınamandır.”

Bir insan, karşıdaki kişiye “hoşgörü” gösteriyorsa bunun anlamı; “Ben insanım, seninde insan olduğuna inanıyorum.” demektir. “Ben safım, gel benim sırtıma bin.” demek değildir.

Hz. Mevlana demiş ki: “Sen gönlünü ferah tut, ne mutsuz edip gülen, nede aldığı ahları ödemeden giden yok bu hayatta.”

Tevazu yüceltir, kibir ise alçaltır. Kibir, mümin bir kalpte asla bulunmaması gereken kötü bir huydur… Kalbinde kibir taşıyan kimseyi Yüce Allah alçaltacağı için, kişi kendi gözünde büyük, insanların gözünde küçük olmaya mahkumdur.

Resulullah Efendimiz bir gün şöyle buyurmuşlardı: "Kalbinde hardal tanesi kadar iman olan hiç kimse, cehenneme girmez. Kalbinde hardal tanesi kadar kibir bulunan hiç kimse de cennete giremez."

Hayatın akışı sizi yanıltmasın. Kimseyle yarışmıyorsun. Kendi kurallarını sen koyarsın. Durmak, mola vermek, düşünmeye vakit ayırmak seni geride bırakmaz.

Düşünür yazar Konfüçüyüz diyor ki: “İyi insanlar daima kaybederler, Çünkü adil dövüşürler.. İyi insanlar daima kaybederler, Çünkü dürüsttürler.. iyi insanlar daima kaybederler, Çünkü kazanmayı önemsemezler...

Kader bahçesinin işleri gariptir. Bir bakarsın, dikeni gülden üstün tutarlar. Bir bakmışın kargayı bülbüle yar yapmışlar. Otları şekere, balı çamura atarlar. Sonra imtihan biter, cinsi cinsine kavuştururlar. İşin sonunda ‘geriye dön’ hitabı gelir, arkada kalanları öne alırlar..

Hz. Mevla demiş ki: “Kimle gezdiğinize, kimle arkadaşlık ettiğinize dikkat edin. Çünkü; Bülbül güle, karga çöplüğe götürür.”

Bir insanın nezaketi ve anlayışı tamsa, o insanla her şeyi konuşabilirsiniz. İçinizi açmak korkutmaz sizi. Karşısında kendinizi açıklama fırsatı bulursunuz. Ve bir insan her şeyden önce dinlemeyi biliyorsa, o insan anlamayı da bilir. Saygı duymayı da.

Platon diyor ki: "Nazik olun, çünkü karşılaştığınız herkes farkında olmadığınız zorluklarla boğuşuyor.” Fernando Pessoa ekliyor; "Kimseyle alay etme, asla kimseyi küçük düşürme, kalbinin en ücra köşesinde bile yapma bunu. İnsan yaşamı alaya alınmayacak kadar hüzünlü ve ciddidir!"

Nereden geldiğini unutanlar; nereye gideceklerini de unuturlar. Benim kendime saygım var” vazgeçişi dünyanın en onurlu vazgeçişidir. İnsan hiçbir şey için kendisine saygısını yitirmemeli.

Allah bizleri hayırlı, merhametli, halimizden anlayan insanlarla karşılaştırsın...

Umutsuz olma! Olmaz deme. Umutları var eden, sebepleri yaratan, olmazları olduran Allah var. O varsa her şey var.

Mutluluk dediğimiz şey; umudun bir meyvesidir. Sebât ister, emek ister ve paylaştıkça yeniden filizlenir; kuşların veyahut rüzgarın dallardan alıp serptiği tohum gibi. Fitneye, fesata bürünmüş insanlar, şeytanın, yeryüzündeki suretidir! Fitne ateşini yakan, içinde yanar.

Zakir Tercan