Son bir yılda neler neler yaşadım, inanmakta çok zorlandığım bir yılı nihayet bitirdim. Yeni bir yılın ilk günlerini yaşarken umud ve iyiliklerin bizimle olması dileğimle!..
Kişisel olarak çok zor bir yıl oldu. Yine hayal kırıklıklarına uğradık, yine ihanetler gördük, yine sırtımızda pek çok yaralarımız açıldı. Her şeye rağmen yaşamın hakkını vermeye çalıştım.
Kimi yüreğimi acıttı, kimi beni çok sevdi. Bazen herşeyi bile bile dünya telaşına düştüm, bazen de dünyayı boş verdim. Gerçekleri bildiğim halde bazen olmazlara tutundum.
Kim kime iyi geldi bilmiyorum ama, bildiğim tek şey bana iyi gelenlerin sayısı her yıl daha da azalıyor. Belki de yaş almanın getirdiği bir durum bu bilmiyorum. 2024 yılında benim açımdan pek çok şeyin yeri değişti. Eskiden sıkı sıkıya tutunduğum şeylerin ne kadar boş anlamsız olduğu fark ettim. En yakınların için yaptıklarının bile bir süre sonra karşı taraf için nasıl mecburiyet gibi algılandığını gördüm.
Kendimi başkalarına kanıtlama çabasından vazgeçtim. Herkesi kendim gibi görmekten vazgeçtim. En zor olanı da buydu, ben iyilikten güzellikten yana kulmanmak istedim hayatta kalma sebebimi. Kısa bir ömür için bu kadar kötü olmak ve hırs içinde yaşamak, bana göre yaşam şansını kötüye kullanmak.
Ne diyordu Karacaoğlan ‘’Üryan geldim. Üryan giderim’’
Hayatın gerçeğini bazen unutuyoruz. Her birinden bir tutam olacak şekile, harika bir döngü içindeyiz aslında. Ne çok mutluluk ne az hüzün : Hepsinden birer tutam.
2024 yılı benim için çok özel bir yıl. 2023 de çok cesurca aldığım kararların şimdi ne anlama geldğinin farkındayım. O zaman hayatımın kısır döngüsünü kırmıştım. Herkes bana ‘’senin aklın başında mı?’’ derken, ben hiç tereddüt etmeden acaba demeden verdiğim kararın huzuru ve rahatlığını yaşadım. Hayatımı kökünden değiştiren bu kararı iyi ki almışım. Hiç pişmanlığım yok, aksine kendime ‘’afferin kız’’ diyorum.
2025’e hazırım, hayattan ve yaşamaktan korkmayın.
Hayat cesurları sever.
Serpil TEKİN