13 Mart 2016 tarihinde Ankara’da büyük bir terör saldırı düzenlendi. 4’ü çocuk 38 kişinin hayatını kaybettiği ve 20 kadarı aylarca tedavi görmek zorunda kalan 32’si çocuk 344 yaralı ile birlikte milyonlarca TL maddi zarara yol açan Ankara’nın en merkezi noktası olan Güvenpark’ta düzenlenen bu terör eylemini PKK’nın bir terör birimi olan “TAK” (Türkçe açılımı: Kürdistan Özgürlük Şahinleri) üstlenmişti.

DNA eşleştirmesi yöntemiyle failler tespit edildi. Güvenpark otobüs duraklarına bomba yüklü otomobille saldırı düzenleyenler PKK’lı teröristleri isimleri “Doğa Jiyan” kod adlı Seher Çağla Demir ile Özgür Ünsal’dı. Teröristler Suriye’nin kuzeyinde bulunan işgal bölgesinde askeri ve terör saldırıları düzenlemek üzere eğitilmiş ve Türkiye’ye gönderilmişlerdi.

Bu saldırıda ve aynı etnik terör çetesinin düzenlediği pek çok saldırıda binlerce Alevi Bektaşi kökenli canlar katledildi. Binlerce ocak teröristlerin vahşi saldırıları ile söndü.

 Hayatını kaybeden tüm şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum. Yüce yaradan onları şefaati ile mükafatlandırsın. Ruhları şad olsun. Ehl-i Beyt’e komşu olurlar, inşallah.

TERÖR ÖRGÜTÜNE NEDEN KARŞI ÇIKMIYORLAR?

Terör örgütünün katlettiği Alevi Bektaşi canlarla ilgili tek bir açıklama dahi yapmayan bazı “tabela Alevisi” örgütler var. Kimisi örneğin, Pir Sultan Abdal’ın ismini istismar eder. Kuruluşundan bu güne Pir Sultan Abdal’ın canını verdiği inancını yaşatmak ve geleceğe aktarmak için hiçbir şey (BÜYÜK HARFLE DE YAZAYIM: HİÇBİR ŞEY!) yapmayan sahte Pir Sultan Abdal derneğinin terör örgütünün katlettiği şehitlerimize de sahip çıkmayışı tesadüf olabilir mi? Kimisi de örneğin Hünkâr Hacı Bektaş Veli’nin ismini istismar eder. Hünkâr’ın ismini istismar etmek dışında Alevi Bektaşilik ile hiçbir ilgisi olmayan, Alevi Bektaşi canları sürekli sokağa çağıran bir başkana sahip olan bu örgütün de emperyalizmin kuklası terör örgütünün Alevi Bektaşi canlara yönelik kanlı eylemlerini bir kez dahi kınamayışı tesadüf olabilir mi? Kimisi de örneğin Alevi kültürünü temsil ettiğini iddia eder. Halbuki, gerçekte mafyatik çete kültürü kılcal damarlarına kadar sinmiştir. Kendi üyesi şube başkanlarını dahi tehditle, şantajla sindirmeye çalışan tabelasında “Alevi” yazan bir kuruluşun faşist bir etnik terör çetesinin cinayetlerine tepki vermemesi tesadüf müdür? Kimisinin de, deprem bağışlarını mağdurlara aktarmadığı kendi kurullarında tespit edilmiştir. Yemeyip yediren, giymeyip giydiren bir Alevi Bektaşi geleneğinin varlığında, mağdurlar için toplanan bağışları ne yaptığını dahi açıklayamayan, kendi üyelerine dahi hesap veremeyen bir yönetim, bırakalım Alevi Bektaşi geleneklerini, en genel insanlık değerleri açısından dahi düşüklük, irtikap ve suç teşkil eden bu davranışının “üzerine yatarken” Alevi Bektaşi gençlerimizin, öğretmenlerimizin, mühendislerimizin terör örgütü tarafından kelimenin gerçek anlamıyla “kırım”a uğratılmasına sessiz kalışı tesadüf ile açıklanabilir mi?

HİÇBİR ŞEY TESADÜF DEĞİLDİR!
Sevgili okur;

 Biliriz ki, hayatta hiçbir şey tesadüf değildir. Ahlaken bu kadar sorunlu, kendi öz değerlerini dahi istismar ederek menfaat sağlayan, kendisine “emanet edilen” parayı, eşyayı dahi güvenle sahibine ulaştırmayan “yel üfürdü, su götürdü” hikayeleri ile insanların gözünü boyamaya kalkışan ve burada yazmaktan benim yüzümün kızaracağı daha pek çok cürümün sahiplerinin terör örgütü PKK’nın Alevi Bektaşi canlarımızın katledilmesine tepki vermeyişinin mantıklı bir açıklaması vardır. Bu örgütlerin hepsi “ne tek tek ve ne de topluca” bugüne kadar bir kez dahi Güvenpark terör saldırısına tepki vermediler. Yıldönümünde anmadılar. Terör örgütünü ismi ile zikrederek lanetlemediler. Bu bir tutumdur, tesadüf değildir. Bu örgütler, örneğin Hacıbektaş ilçesinde Alevi-Bektaşi Kültür ve Cemevi Başkanlığı’nın düzenlediği gençlik kampına katılan 18 yaşında bir delikanlının resim çekilirken bozkurt işareti ile poz vermesine karşı “önce tek tek ve sonra topluca” tepki açıklamaları yayınladılar. Videolar çektiler. Kin ve nefret kustukları açıklamalarında daha erişkin bile sayılmayacak o delikanlının hayat macerasının nasıl bir yol alacağını dikkate almadılar. İntikamcı ve çatışmacı ajitasyonla bir delikanlı üzerinden toplumu kışkırtmayı hedeflediler. Aynı örgütlerin, faşist PKK’nın tek bir saldırısını dahi kınamayışı, tepki vermeyişi tesadüf olamaz. 

SURİYE’DEKİ OLAYLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

 Aynı örgütlerin, sürekli ülkemize karşı terör saldırısı düzenleyen terörist militanların eğitildiği Suriye’nin kuzeyindeki işgal bölgesine tepki vermeyişi, ama tam tersine oradaki terör yuvalarını temizleme girişimleri nedeniyle Türkiye Cumhuriyeti’ni suçlayan açıklamalar yayınlamaları tesadüf olamaz. 

Alevi Bektaşi toplumunun bugün sancılı bir süreçten geçtiği doğrudur. Özellikle, Esad rejiminin düşmesi ile Suriye’de ortaya çıkan kaos ortamının belirsizlikleri teşvik etmesi, önceki rejimin faturasının Arap kökenli Alevi yurttaşlara ödetilmesine yönelik suçlamaların mezhepçi çatışmaya yol açacak potansiyel taşıması ile birlikte İsrail’in kontrolünde ve PKK terör örgütü ile koordinasyonu da artık tamamen aşikar olan, Arap Alevi kardeşlerimizi çatışma ve şiddet sarmalına çekme faaliyetleri Türkiye’de ve dünyanın başka yerlerinde yaşayan Aleviler üzerinde büyük bir baskı oluşturuyor.

 Hem Türkiye Alevi Bektaşilerinin ve hem de Suriye’de yaşayan farklı Alevi grupların tutumu Suriye’nin demokratik ve istikrarlı bir siyasi sisteme kavuşmasına katkı vermek olmalıdır. Ancak, bu sürecin baltalanması ve Suriye’nin parçalanması projesinin de farkındayız. İsrail, PKK ve bölgede dar grup/aşiret menfaatlerini ülkenin menfaatlerinin üzerinde gören klanların figüranlığında dayatılmak istenen bölünmeye karşı Alevilerin milli birliği savunması cinayetleri durduracak ve önleyecek tek yoldur. 

Bölücü her girişimin Suriye’de Alevi topluma daha büyük acı ve katliamlarla bedel ödeteceğini bilmek ve bu yönde yapılan kışkırtmalara karşı kararlı ve dik durmak zorundayız. Esasen, Türkiye dışında yaşayan Alevi toplulukların da hamisi ve koruyucusu olarak Türkiye’nin daha fazla rol alması gerektiğini uzun süredir dile getiriyorum. 

Türkiye’nin hem siyasi ve hem de askeri gücü ile bölgede her mazlumun yardımına koşan bir rol üstlenmesi gerektiğini düşünüyorum. Özellikle de, Aleviler gibi ülkemiz dışında yaşayan koruma ihtiyacı ve talebi olan topluluklara karşı bu görev çok daha ivedilikle üzerinde düşünülmesi gereken bir konudur. Dolayısıyla, Aleviler arasında terör örgütünün avcı köpekliğini yapan kuruluşların sahte gözyaşı ile bizleri manipüle etmesini engellemenin de, Türkiye’nin bölgesel rolünün güçlenmesine bağlı olduğu ortaya çıkıyor. Bu Nevruz gününde acılarımızla sevincimizi bir arada yaşıyoruz. Bir yanda, Haydar-ı Kerrar, Müminlerin Emiri Hz. Ali’nin şehadeti ve doğumunu aynı anda idrak edecek, diğer yanda eski rejimin faturasını mezhepçi intikam söylemleri ile Alevilere ödetmeye kalkışanların durdurulması için her kapıyı çalacak, öte yanda da ülkemizde Alevi Bektaşileri terör örgütüne yem yapmakla görevli kınalı keklikleri içimizde barındırmayacağız. Allah hepimizi “sırât-ı müstakim” üzerinden ayırmasın.