Ahmet Dal şampiyonaya niye gitmiş?

Dün günlerden Cuma idi, malum kutlu ve mübarek bir günümüz olur kendileri ve biz o gün mümkün olduğu kadar hay haydan ve huy huydan uzak durmaya çalışırız. 

Hani çocuk hocaya ısrarla sorar;

-Hocam babam müthiş kumar oynardı, alkolü su gibi içerdi, annem dışında birkaç cici annem vardı ve en iyi kelimesi ……….. (biiiipppp) idi;  bugün Cuma, babam bugün öldü ona sorgu sual melekleri bir şey der mi? Diye sorar.

Hoca çocuğu yukarıdan aşağıya bir müddet süzdükten sonra;

-Evet, bugün Cuma! Belki bugünün hatırına bir şey demezler ama yarın onun ıskatına otururlar, diye cevap verir.

Biz de Cuma gününün ruh haliyle kendimizi huzurun derinliklerinde hissettiğimiz semt pazarında aldık. Bizim öyle şehrin en pahalı zincir marketlerinde, kibir atının üstünden bedavadan alış veriş yapacak kasamız ve kesemiz olmadığı için, bütçemizin reva gördüğü ölçüde semt pazarlarından hallediyoruz ihtiyacımızı.

Halkın arasına girmişken, onlara kulak vermemek kayıpların en büyüğü olarak hanemize yazılır ki daha iflah olamayız; çok şey kaçırırız, benden demesi.

Siyasetin, eğitimin, kültürün, sporun, sağlığın ve hatta görücü usulle evlenmenin dahi yolu halkın arasından geçer. 

Halkın arasından bahsederken; kahvesinden, lokantasından, berberinden, sokaklarının her bir köşesinin tarihi ve anıları sessizce haykıran taşlarının üzerinden bahsediyoruz.

Halkın arasından bahsederken; bitpazarından, mahalle aralarındaki unutulmuş ve yıkılmaya yüz tutmuş hamamından, her bir tuğlasının üzerindeki gerçek renginin ne olduğu bile hatırlanmayan boyalarının üzerine aksetmiş olan mazisinden bahsediyorum.

İşte böyle bir manevi huzur içerisinde yokladığım domatesin kıvamını ölçerken pazarcı abilerimin 2024 Avrupa şampiyonasında boy gösteren ve Acun Beyle fotoğrafları basına yansıyan Erzurum Spor FK başkanı Ahmet Dal ile alakalı konuştuklarını duydum.

Birisi diğerine “gardaş kulüpte para yok, tahtamızın çivisini 14 lük çelik mıh ile çakmışlar, bizimkisi Avrupa’larda hop hop peşinde” diye serzenişte bulunurken, diğeri de altta kalmamak için tam ağzını açacakken, bıraktım elimdeki yumuşacık domatesi tezgâha ve abilerimin yüzüne bakmadan öylesine ortaya attım lafımı; 

Ya ne yapacaktı?

Ortalıkta birkaç saniyelik bir sessizlik oluştuktan sonra, ben devam ettim. 

Allah aşkına ne yapacaktı söyleyin bana, bende bileyim. Ben de en az sizin kadar belki de sizden daha fazla Erzurumluyum,  evim barkım asırlardır bu topraklar üzerinde, dedemin, dedesinin, dedesine ait mezarlarının yerini biliyorum ve hamdolsun kendimi de iyi bir Erzurumlu olarak görüyorum. Hiç kimse kusura bakmasın ama bu konuda alçak gönüllü olmak gibi bir niyetim de yok ve bu açıdan baktığımız zaman doğal olarak bu şehri ve şehrin futbol takımını tutmak ve hatta sevmek ve hatta korumak ve hatta eleştirmek benimde hakkım.

Bu kulüp sizin tezgâhlarınızda mı satılıyordu ki Ahmet Dal gelip de parasını verdi aldı. Bu kulüp Cumhuriyet Caddesinin orta yerinde “gel vatandaş gel” diye bağıran çığırtkanların sattığı işporta malımıydı ki, Ahmet Dal arkadaşlarıyla caddeyi turlarken beğendi ve aldı. Bu kulüp birilerinin yalancı kalemlerinin mürekkebi sayesinde mi oluştu ki Ahmet Dal ellerinden çekip aldı.  

Bu kulübün geçtiği aşamaları bilmeden, yaşadığı siyaseti, yaşadığı tiyatroyu, yaşadığı dramayı ve hatta çektiği açlığı-susuzluğu bilmeden eleştirmek kolay. Kaçımız Ahmet Dal’ın yerine kendisini koydu acaba? Kaç kişi sabah uyandığında aynaya bakarak, bugün ben Ahmet Dal’ım ve Erzurum Spor FK için ne yapacağım, hesabına düştü?

Kaçımız Ahmet Dal’ın oturduğu sandalyede ve hatta sandalyenin altında biriken ve Ahmet Dal’ın çözmeye uğraştığı problemlerin miktarını biliyor. Kulüp koridorlarında, caddede, stad içerisinde, antrenmanlarda, bindiği uçakta, yürüdüğü yolda, bulunduğu ortamlarda Ahmet Dal’ın gözünün içine bakarak bir şeyler bekleyen ve göz göze geldiğinde sessizce haykırarak isteyen kaç kişiyi tanıyorsunuz? 

Şimdi bilip bilmeden ve hatta idrak dahi edemeden, vay efendim neden oralara gitmiş miş?

Ya ne yapacaktı arkadaşlar, söyleyin bana ne yapacaktı?

Her hangi bir Üniversitenin koordine ettiği Kulak Burun Boğaz sempozyumuna mı katılacaktı bu adam?

Veya televizyonlarımızda gözümüzü alamadığımız kadın programlarına mı?

Adam futbol kulübü başkanı ve kendi hareket alanını içeren bir organizasyona katılarak orada dünyaca ünlü başka bir hemşerisiyle birlikte resim çektirmiş, an yaşamış.

Dünyanın en doğal hareketini ve en güzel hareketini yapmış.

Ohhhh canıma değsin, ey etmiş gitmiş…

Ne var bunda?

Kaldı ki bu organizasyonu hazırlayan ve bu gezi programını başka bir kurum düzenlemişken. Hem de oraya kimlerin, nasıl gittiği ortada iken.

Allah aşkına ne var bunda?

Gönül isterdi ki kulübün gerçek manada ve ciddi oranda parası olsaydı, oraya cebi ve cüzdanları ve hatta bavulları dolu olarak gitseydi ve alıcı gözüyle, oğlan babası havasında kız bakar gibi oyuncu bakabilseydi. Hatta ve hatta bazı futbolculara bakarken burun kıvırsaydı ve Dadaşlar diyarında bu adamın ne işi var, diyerekten de oğlan babası triplerine girseydi.

Adamcağız yılların verdiği yorgunluk ve rahatsızlık içerisinde birilerinin eliyle bir organizasyona katılmış ve siz kalkmışsınız burada dedikodusunu yapıyorsunuz. 

Her zaman dedik yine diyoruz; Ahmet Dal olmak inanın hiç kolay değil! Ahmet Dal’ın bir günlük sıkıntılarını yaşamayanların onun yerine kendisini koymayanların eleştirme dozunun sağlıklı olmayacağını hepimizin bilmesi gerekmektedir.

Ayıptır, etmeyin eylemeyin ama;

Sorarım size hangimiz gitmezdik? Kime teklif etseler koşarak gitmezdi?

Yalana dolana ve hatta başı-kıçı oynatmaya hiç gerek yok, o davet kime gelseydi uçağın kanadında oturur giderdi.

Hem de kuşlarla selfi çekerek!

Bakınız kulübün durumu ortada, evet transfer tahtasının çivisini kesip atacaklar ve tahtayı açacaklar, sözler verildi ve bu konuyla alakalı olarak adımlar en kısa zamanda atıldı-atılacak. 

Buyurun gelin, pazarcı ve Erzurum esnafları olarak bir katkı da siz yapın! Kurulacak ilk pazarda veya güne başladığınızda bir defaya mahsus, sattığınız ilk siftah ürünün parasını kulübe bağışlayın. 

Açtıralım bankada “tezgâhımın ilk siftahı” hesabı ve başlatalım kampanyamızı;

Ne olur ise olsun, ne kadar olur ise olsun hiç önemi yok! Yeter ki çorbada sizin de tuzunuz olsun.

Hepimizin cep telefonu ve banka hesabı var veya pazarda bir kişiyi temsilci seçin ve onun telefonundan, Erzurum Spor FK nın IBAN hesabına ilk siftahınızı “ tezgâhımın ilk siftahı” hesabına yardım olarak yatıralım. 

Adamlar ağzını açmadan beni dinlemeye devam ederken, iki kişiyle başlayan muhabbetimiz altı yedi kişiye çıkmıştı bile 

-Kardeş domatesin kilosu kaç para? Diye soran ablamızın seslenmesi olmasa biz daha nerelere inecektik ama olmadı. 

Alacağımı aldım ve gönül rahatlığı ve Cuma gününün huşusu içerinde eve geri döndüm. 

Birileri sorar şimdi pazarı ve pazarcıyı anladık, Cuma gününü anladık ta, yazının başındaki hikâye ne alaka?

Sabır, onu da yazarım bir gün.