Geçen hafta sürekli tartışılan kadın erkek eşitliği konusunun, dînimize bakan yönünü anlatmaya çalıştık... 

Her iki tarafında eşitlik adına hak iddia etmemesi gerekliliğine sebep olarak, farklı fıtratta olduklarını yazdık..
Ve en son; kadınların, erkeklerle kıyaslanamayacak bir ayrıcalığından bahsettik.. 

Neydi o ayrıcalık? 

ANNELİK! 

Efendimiz (SAV) "Cennet annelerin ayağı altındadır!" hadisi ile de bitirdik... 

Bu hafta bu ayrıcalığın kutlandığı bir haftaya denk geldiğinden konuyu bağlayarak, iki gün sonra gelecek olan "Anneler Günü" diyelim... 

Bu konuda sorulan sorulara yer verelim ve dindar yaşamlarda sorulan ve sorgulanan yönleri ile ele alalım... 

Sorulan sorular:
"Anneler Günü veya  Kadınlar Günü gibi zamanları kutlamak günah mı? 

"Ben Hristiyan âdeti olduğu için kutlamıyorum, ama annem veya eşim bekliyor ve bir şey yapmadığım zaman alınganlık gösteriyorlar, ne yapmalıyım?" 

Ve  bu sorulara sebep sunulan en bilindik cümle ise:
"Çünkü gavur âdeti!" 

Öncelikle bu konuyu, bu günün ne olduğunu anlatarak başlayalım ve sonrasında din adına sorulanlara cevap verelim. 

Anneler Günü; 1908 yılında annesini kaybeden Amerika'lı Anna Jarvis'in isimli bir kadının, annesinin ölüm yıl dönümünü anma isteğiyle başladığı bilinir.
Ve sonrasındaki yıl için ise "tüm anneler adına" diyerek  kamuoyu oluşturup bunu devam ettirir..
Bu bir süre ölen annelere özel yapılırken sonrasında;
"Anneleri kaybetmeden önce kıymetini bilin ve onları yılda bir gün de olsa, onlara özel mutlu edin" 
şekline  dönüşerek adı "Mother Days" (Anneler Günü) olur. 

Her geçen yıl daha fazla kişinin katılımı ile ABD'de halk arasında  geleneksel bir gün haline dönüşen bu kutlamayı, 1914 yılında ABD Kongre kararıyla resmileştirmiştir. 

Resmi olarak kutlanmaya başlaması da, dünya genelinde duyulup yayılmasını sağlamıştır.
Türkiye'de ise ilk olarak 1955 yılında kutlanmaya başlamıştır. 

Şimdi verdiğimiz bu detayların bize bakan yönüne dönerek, bu günah mı diye soruyoruz.
Çünkü bu gayri müslim birinin kendi annesine yaptığı bir anma imiş diyoruz. 

Başlangıç olarak doğru, ancak sonrasında gelişen hâli ile değerlendirirsek, her Mayıs ayının ikinci pazarı "annelerin kıymetini hissettirmek, onları onlara özel bir gün belirleyerek mutlu etmek" mantığına oturmuş bir gün olmuştur. 

Evet; dînimizde başka dinleri taklit etmek günahtır!
Ancak bu olayın dîni bir boyutu yoktur! 

Aralık ayı sonunda "Yılbaşı Özel" başlığı ile yazdığımız yazıda, yılbaşı ve noelin bu şekilde günah olabilecek bir taklit olduğunu yazmıştık.
Ama o tamâmen Hristiyanlığın dîni bir bayramı olduğu içindi. 

Noel kutlamaları dîni taklit olur iken, bu günün din adına bir taklit anlamı yoktur! 

Yani bu sonuç itibari ile tüm dünya ülkelerinde sürdürülen bir taklit ve bizde almış devam ettiriyoruz..
Ancak bu taklîdin dînimiz adına bir sakıncası yoktur!

Buradan da "Din adına bir anlamı olmayan herşey taklit edilebilir" sonucu çıkmasın.. 

Burada dikkat etmemiz gereken ve ayrımını yapmak için kullanacağımız tek etken; yapılan şeyin Rabbimizin Müslümanlar olarak bize emrettiği şeylere aykırı olup olmadığına bakmak! 

Anneler Günü çıkış itîbari ile gayrimüslim birinin annesinin ölüm yıldönümü olsa da, sonrasında "hayatta olan annelere" özel bir gün olarak kutlanmış değil mi? 

Kaldı ki; mantık olarak, o kişinin ölüm günü her mayıs ayının ikinci pazarı da olamaz..
Çünkü tarih olarak günler değişir bildiğiniz gibi..
İkinci pazar günü olduğunun belirlenmesi, "hayattaki anneler için" adıyla kutlamalar resmîleştiğinde belirlenen ve tatil gününe denk geldiği için seçilmiş bir gündür! 

Yani; o kadıncağız kim bilmiyoruz ama tarih olarak anneler günü onun ölüm yıldönümü değil! 

Şimdi Efendimiz'in, (SAV) ayakları altında cenneti arayacağımızı ifade ettiği anneler bu özelliği veya ayrıcalığı hak etmiyor mu? 

Keşke bu özel gün, Hristiyan âleminden değil de bizlerden çıkmış olsaydı.. 

Biyolojik olarak anneliğin anlamı zaten belli..
Ruh ve duygu anlamında ise; Rabbimizin merhamet sıfatının tecellisidir annelik!
Çünkü Efendimiz (SAV): 

“Allah rahmeti yüz parça yaratmış, doksan dokuzunu kendi nezdinde tutmuş, yeryüzüne ise bir parçasını indirmiştir!
Tüm mahlûkât bu bir parçadan dolayı birbirlerine merhamet ederler. 
Bu bir parçadan en büyük pay ise annededir!
Hatta at bile, yavrusuna basmamak için bundan sebeple tırnağını (ayağını) kaldırır.” buyurmuştur. (Buhârî, Edeb 19) 

Bu hadiste yeryüzüne indirilen rahmet yani merhametin en fazla kısmının annelere bahşedildiği anlatılmıştır.
"AT" örneğinin verilmesi ise; atların yaratılış fıtratında çok sert ve asabî yapılı hayvanlar olmasına rağmen, "annelik" iç güdüsü ile, yani payına düşen "yüzde bir"in içindeki rahmet hissesi ile, nasıl bir merhamete büründüğü daha net anlaşılsın diyedir.. 

Bu hadis ile birlikte kendi annemizi düşünelim..
Ya da çocuklarınıza anne olan eşinizi...
Nasıl bir merhamet?
Ve tefekküre dönerek, %1 den payına düşen minik hisse ile bu kadar merhamet oluyorsa, %%99'u kendinde bulunan Rabbimizi analım.. 

Elbette bu fıtrat ile gelen merhamet, herkes için aynı olmayabilir.. 

Kimi anneler var ki bırakın annelik merhametini, insanlık adına da sorgulanır belki.. 

Ama netîcesinde annedir..
Anneliği nasıl yerine getirdiği, ya da eksikleri hataları kendi mesuliyeti ve kendi hesabıdır.. 

Anneler Günü kutlanması şart mıdır?
Tabii ki değildir, tercihtir...
Ama kutlanırsa da günah değildir! 

Hattâ o annenin gönlünü alma vesîlesi ile sevap olmaz mı?

Bizler "gavur âdeti", "Hristiyan geleneği", "para tuzağı" vs gibi gerekçelerle bu günü onlar adına boş geçirdiğimizde, beklentileri doğrultusunda eğer onları üzüp kırıyorsak, kutlayalım..
Hediye istiyorlarsa kendimize ve bütçemize uygun alalım..
Hediye almak istemiyor veya alamıyorsak da, gönüllerini hoş etmek için, ellerini öpüp helallik ve hayır dua alalım.. 

Zaten gerçek anne vasfı taşıyan annelerin, çook büyük hediyelerle yapay bir kutlama beklentisi de yoktur..
Annelik karşılıksız ve koşulsuz, şartsız sevginin adıdır çünkü! 

Bir beklentisi olsa dahî, güzel bir söz dahî yeterlidir o annelere... 

Yeterki kıymet bilelim.. 

Rabbim her kula; rahmetinden hissesinin hakkını veren annelik, bu annelere layık olacak evlatlık veya eşlik, hepsini her yönüyle bize bahşeden Rabbimize hakkıyla şükreden kulluk nasip eylesin inşallah... 

ANNELERİMİZİN HAKKI BİR GÜN DEĞİLDİR, AMA O GÜN BU GÜN İSE KUTLU OLSUN, MUTLU OLSUN.. 

Ahîrete göçmüşlere rahmet, hayatta olanlara selamet duasıyla….

           VESSELÂM...