Bir şehrin yalanları 10
Denk güreşlerin arenasında bu hep yaşanır.
Kimse yenişemez.
Kimseler bir diğerini tuş konumuna getiremez ve böyle sürer gider.
Yani demem o ki galip bulamazsın bu arenada.
Bir gün birisi ön plana çıkarken, ertesi gün başka birisi adım değiştirir. Bu hep böyle olmuştur ve görünen o ki olmaya da devam edecektir.
Bu şehir işte bu yüzden masal dünyasının özelliklerine sahip olmasına rağmen, gerçekte var olanların arasında sıkışıp kalmıştır.
Gerçek olanlar ise gözümüzün önünde olması durumunda bile hiç birimizin umurunda olmamıştır.
Öyle ki;
Daha yeni sıcak sıcak fırından çıkmış haliyle, ilimizden son rakamlara göre ortalama 40 bin kişi daha başka diyarlara göçüp gitmiş!
Eee kimin umurunda?
İşsizlik rakamları, TEFE si ve TÜFE si vatandaşı defe koyup çaldırıyormuş hem de zillisine. Son örneğini İŞKUR binasına asılan “Kültür Yolu Proje”mizin bilmem hangi şarkıcının posterinden oluşan afişinden gördük.
Eee kimin umurunda?
İşsiz gençlerimizin yoğun olduğu bir kurumun önünde o işsiz gençlere nispet yaparcasına, inadına inadına gelin göbek atın dercesine.
Merak etmişimdir bu çalışma iş planlarını hazırlayanlar kimler diye. Hangi akla hizmet, bu kurumun tam ortasına devasa bir afiş ile işsiz gençlerimizle alay etme hakkı tanır anlayamam.
Acaba diyorum bu iş planlarını yapıp eyleme geçirenler ve onlara onay verenlerin amacı nedir?
Sorgulamazlar mı attığımız bu adımın sonuçları ne olur diye?
Nasıl olsa bu halk yer mantığı burada da amacına ulaşmış…
Olsun varsın ne diyelim Allah hayırlara vesile kılsın inşallah.
Ama bilinsin ki bu zamanda böyle bir zamanda bu festival hiç ama hiç iyi olmadı. Daha doğrusu dünyaya karşı yaptığımız ve ortaya koymaya çalıştığımız düşüncelerimizle şık durmadı.
Hangi konuda olacak, Gazze konusundan bahsediyorum.
Bilmem anlayanınız oldu mu?
Evet bu bir proje farkındayız.
O yüzden dedim ya Allah sonumuzu hayır etsin.
Hem bu şehir üzerine o kadar çok proje uygulandı ki!
Hem o kadar çok var olan projeleri durduruldu ki!
Elimizden nice proje ürünleri kardeş ve komşu illerimize aktarıldı ki!
Bir tren geliyor du ki!
Hiç bitmedi bu şehrin projeleriyle masalları.
Birisi biterken bir diğeri başlatıldı. Halkımızın da “arkası yarın” dinlercesine hep kulağı ajansta takıldı kaldı ve merak eder olduk yarın acaba ne olacak diye?
Şehir bir yandan boşalırken, insanımız bir bir teşekkür tırlarıyla terk ederken bu şehri, yok olan mahallelerimizde yıkılan duvarlarımızın arasında kimler oturmaya başlamış hiç gördünüz mü?
Ne demiştik dinleyeni olduğu müddetçe bitmez, bu şehrin masalları hiç bitmez.