Bugün, 9 Aralık 2025 Salı
Bu Dünyada İnsan Yok
Bugün Avustralya’da tarih yazıldı.
Sidney sokaklarında yankılanan sesler sadece bir kıtanın değil, insanlığın vicdanını temsil etti.
On binlerce Avustralyalı, kilometrelerce ötede, kan ve gözyaşıyla kıvranan Gazze için yürüdü.
Ne dilleri aynıydı, ne kültürleri. Ama acıya aynı tepkiyi verdiler: “Yeter artık!”
Bu gösteri, Avustralya tarihinin en büyük protestosu olarak kayıtlara geçti.
Ama aslında bu sadece bir gösteri değildi; bu, yüreği hâlâ atabilenlerin, gözyaşı hâlâ dökülebilenlerin sessiz çığlığıydı. Çünkü mesele, artık sadece Gazze değil. Mesele, insan olabilmek.
Gazze’de çocuklar ölüyor.
Bunu bir televizyon haberi gibi okuyup geçme. Hayal et. Bir çocuğun avuçlarında oyuncak değil taş var. Bir annenin kucağında bebek bezi değil kefen var. Bir babanın dilinde ninni değil, ağıt var. Ve dünya suskun. Çünkü insan yok.
O yüzden teşekkürler Avustralya!
Teşekkürler, yüreği vicdanla atan güzel insanlar!
Siz gösterdiniz ki, insan olmak için Arap ya da Müslüman olmaya gerek yok.
Sadece hissetmek, sadece bir damla merhamet yeterli…
Çünkü mesele bir coğrafya değil.
Mesele bir din değil.
Mesele sadece Filistin değil.
Mesele, zalime karşı durup mazlumu savunmaktır.
Mesele, insan kalabilmektir.
Bugün İsrail denilen bir devletin değil, vicdanını yitirmiş bir dünyanın suçları yazılıyor tarihe. Çocuklara bomba atan uçaklar, susan uluslararası örgütlerden daha az tehlikeli değil. En az bombalar kadar öldürücü olan şey: Sessizliktir!
Bugün Gazze’de olanlar bir soykırımdır.
Ve bu soykırıma karşı susmak da ortaklıktır.
Dünyanın pek çok yerinde insanlar hâlâ olan biteni görmezden geliyor. Çünkü ekran başında izlenen savaş, gerçeğin acısını hissettirmiyor. Ama Avustralya’daki insanlar bu illüzyonu yırtarak, yüreklerini siper ettiler. Bu, bir umut ışığıdır.
Ama yetmez.
İnsan olmak için sadece yürümek değil, durduğumuz her yerde zalime karşı susmamak gerekir.
Birleşmiş Milletler susuyorsa, sen konuş.
İnsan hakları örgütleri üç maymunu oynuyorsa, sen gör.
Devletler menfaat hesabı yapıyorsa, sen merhamet göster.
Çünkü unutma…
Bir gün o çocuklardan biri sağ kalırsa,
dünyaya sadece ikiye ayırarak bakacak:
İnsan olanlar ve olmayanlar.
Ve bu dünyada insan kalmadıkça,
adalet sadece kâğıt üstünde kalır.
Sidney’den yükselen o ses, dünya için bir uyarıydı:
“İnsanlık ölmedi ama yoğun bakımda!”
Bizler şefkatle, merhametle o insanlığı hayata döndürebiliriz.
Ama önce bir sor kendine:
Bu dünyada gerçekten insan mısın?
Rafet ULUTÜRK
“İnsan olabilmek için önce insanlığın acısına ortak olmak gerekir.”
