Ne güzel özetlemiş anneyi. Evet gerçek bu  "ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar." Anne olmak kendini unutup evladın için yaşamaktır. 
Annelik  ilk dünyaya gelirken kendi öz kimliğinde var oluş ve yaratıcının kadınlara verdiği yücelik ve bütünlüktür. O yüzden halk arasında çok güzel bir deyimle de özetlenmiştir. "Annelik doğuştan gelir, babalık sonradan öğrenilir." 
Bana göre Tanrının biz kadınlara verdiği en muhteşem hediyedir. Dokuz ay karnında taşıyorsun, her türlü günlük yaşamın kısıtlanıyor. Oturup kalkmanın bile bir lükse dönüştüğü süreçler geçiriyorsun. Doğum zaten başlı başına çok zor bir olay. Düşünsenize size o acıyı başka biri yaşatsa değil o insanı bağrınıza basmayı cinayet işlersiniz. Dünyaya ilk gözünü açan evladinizin sesini duymadan kendi çektiğiniz hiç bir acı aklınıza gelmiyor. Yeterki o ağlama sesini duyun, o ses için çektiğiniz acının on katını çekmeye razı oluyorsunuz. Annelik en güzel ve aynı zaman da en zor olandır. Yaşınız kaç olursa olsun anneniz için hep çocuksunuz. Sizi her zaman her halinizle de kabul edecek olan yine annenizdir. 
Anneliğin ne kadar kutsal olduğunu biliyoruz ve ben yine aynı şeyleri yazmak istemiyorum. Bu anneler gününe çok farklı açıdan bakmak ve yazmak istiyorum. Anneler ne kadar kutsal ise elbette yetiştirdiği evlatlar da kutsaldır. Biz annelerin evlat üzerinde ki haklarını hep konuşuyoruz da peki evlatların bizim üzerimizdeki haklarını yok mu sayalım? 
Biz yetiştirdiğimiz evlatların bir birey olduğunu unutup kendimizi onların sahipleri gibi görmekten de vazgeçemiyoruz. Ne kadar acı bir söz ki biz bunun sonucunu düşünmeden çocuklarımıza söyleye biliyoruz. "Senin için saçımı süpürge ettim." Çocuk dünyaya gelmek için bize mektup yazmadı. Anne yada baba olmak bizim seçimimiz. Bizim tercihimiz. Biz onları dünyaya getirdik diye gelecekte yapacağı mesleği, evleneceği kişiyi de bize seçme hakkını vermez. Anneler evlatlarına bağlı olsun bağımlı degil. Evladına bağımlı bir anne ne kendi mutlu olur ne de evladını mutlu eder. Anne ve babadan gerekli desteği ve saygıyı görmeyen çocuklar ileride onun yerine  hiç bir şeyle dolduramaz. Biz de evlatlarımızı büyütürken elbette yanlış yaptığımız dönemlerde var. Günü geldiğinde "Şimdi olsa yapmazdım" diye bilmeliyiz. Biz anneler çocuklarımızdan çok alıyoruz ve verdiğimizin de karşılığını bekliyoruz.Galiba biz anneler sevgiyide fedakarlığı da bazen çok abartıyoruz. Ben yaşlanınca elimden tutar diye büyüttüğümüz çocuğumuz sizce ne kadar sağlıklı bir birey olur. Aslında gerçek olan tek şey zaten biz anneler karşılık beklemeden yaptığımızı sandığımız fedakarlıklar değil ilerisi için bir yatırımdır. Bu yatırımın da size eksi yada artı olarak dönme riski de hep vardır. 
Evlatlarımızı elbette çok seviyoruz ama ne olur onlara bağımlı değil bağlı olalım. Emin olun kat ve kat karşılığını evlatlarımız  zaten bize severek saygıyla hürmetle vereceklerdir. Yeter ki biz nasıl saygı bekliyor ve istiyorsak onlara da aynı şekilde saygı gösterelim.
Annelik elbette çok kutsal ve muhteşem bir görev, fakat biz anneler kadar da yetiştirdiğimiz evlatlar da kutsal ve muhteşem
Herşeyin dozunda yaşandığı bir anneler günü olması dileklerimle.
Başta kendi annem olmak üzere kanatsız melek olan annelerimizin önünde saygıyla eğiliyorum 
Anneler günümüz kutlu olsun

Serpil TEKİN