İSRAİLDEN KORKAN 58 DEVLET BAŞKANI

Cihan devleti, Osmanlı İmparatorluğu yıkılınca olan oldu. Gerisinde onlarca irili ufaklı devletçik kuruldu.

Bu devletlerle birlikte 58’e ulaşan sözde Müslüman devletler… Hem de ne devletler…

İngiliz vurdu anlamadılar. Fransız vurdu uyanmadılar… Amerika sömürdü kurtulduk sandılar… Şimdi de Yahudiler vuruyor Nisan yağmuru yağıyor dediler… Demeye de devam ediyorlar…

Bir buçuk milyar sözde Müslüman hala 1400 yıl önceki Şii Sünni çatışmalarına devam ediyor barışmak, anlaşmak nedir bilmiyorlar.

Müslümanlar amelde o öyle yaptı, bu böyle yaptı… Bu doğru o yanlış anlayışıyla kavga etmeyi sürdürüyorlar…

İtikatta Maturidi, Eşari olduğunu söyleyip birbirlerini tekfir ediyorlar… İngilizler, Amerikalılar bu fesat söylemi Tarikatlar, cemaatler, ihdas edilmiş mezhepler üzerinden kavgayı körüklüyorlar.

 Yemende Hussiler, Zeydiler, kavga ederken İran-Arabistan kavgasına sahne olurken İsrail, Amerika ve İngilizler kıs kıs gülüyor.

Suriye’de Ruslar, Amerikalılar fink atarken alçak YPG, PYD, PKK, Selefi ve İşit’çiler birer piyon olarak rollerini oynayıp İsrail’e alan açıyorlar…

Parçalanan Libya, dağıtılan Suriye, Perişan edilen Irak ve bütün enerjisini Güneydoğuda harcayan bir Türkiye…

Birbirini çekemeyen, birbirlerine efelik taslayan 58 ülke yöneticisi kendilerini bir şey sayarken, Amerika, İsrail, İngiliz ve Alman yetkililer karşısında el pençe divan durup Emperyal güçlere selam duruyorlar.

Bu liderler Strateji bilmezler… Taktik bilmezler… Tarih okumazlar… Geçmişi sadece işlerine geldiği şekliyle hamaset olarak kullanırlar…

Müslüman ülke liderleri servetlerini, paralarını Amerikan, İngiliz, İsveç bankalarında tutarken ülkelerine en büyük kötülüğü yaparlar…

Teknolojide, sanayide, üretimde ülkelerinin değil kendi çıkarlarını, yakınlarının çıkarlarını korumayı bir şey sanırlar…

Saddam Hüseyin, Muammer Kaddafi idam edilirken sesleri çıkmayan bunlar sadece hukuku ve kolluk kuvvetlerini kullanarak muhaliflerini susturmaya çalışırlar.

Yahudilerde bu 58 Müslüman ülke liderinin bu özelliklerini bildiği için bugün Müslümanları vuruyor, öldürüyor ve Müslümanlara meydan okuyor…

1880’leren itibaren Yahudiler Filistin’e yerleşmeye başladılar. Ancak asıl 1917 yılında İngiliz Dışişleri Bakanlığının ilan ettiği Bafleour Deklarasyonu idi. Bununla bölgenin geleceğini şekillendirdiler. 1948 yılında MM oylamasıyla İsrail kuruluyordu. 1967 Arap İsrail, 1973 Arap İsrail savaşlarıyla Yahudiler artık bölgenin yaramaz çocuğu, batının uslanmaz ve bölgeyi terbiye edici kırbacı oldular.

1983 yılında Lübnan’daki Sabra ve Şatilla kamplarını basarak binlerce Filistinlinin ölümüne sebep oldular.

Ancak İsrail kendi için tehlike gördüğü üç ülke vardı. Bunların ekarte edilmesi ve terbiye edilmesi gerekiyordu.

 Mısırda darbeyle istediklerini elde ederken Kaddafi’yi asıp Libya’yı ikiye böldüler. Irak'ta Saddam Hüseyin’i asıp Irak’ı parçaladılar. Ve Hafız Esat sonrası Suriye’nin başına gelenler ile tüm tehlikeleri bertaraf edip Filistin Kurtuluş Örgütünü bölüp etkisizleştirdiler. Üstelik İsmail Haniye ile Mahmut Abbas’ı birbirine düşman ettiler.

İsrail kendisi için tehlike gördüğü Türkiye’ye Mavi Marmara gemisine girerek 9 Türk bilerek, isteyerek, taammüden öldürdüler…

Tüm bunlar İsraillin bölgede döşediği köşe taşları idi. Taşları yaman döşemişler ve İslam ülke yöneticilerini söyle veya böyle zaaflarından yararlanıp susturmuşlardı. Siz bakmayın basın ve yayın önünde söylediklerine asıl önemli olan kapalı kapılar ardında söyledikleri ve İsrail’e verdikleri tavizlerde idi.

Bütün bunlardan öte 2 milyar Müslümanın ürettiği bir ilaç var mı? Yok. Ürettiği aşı var mı? Yok. Ürettiği mikro çip var mı? Yok. Ürettiği Uçak var mı? Yok…

İki Milyar Müslüman ne yapar? Aşiretçilik, kavimcilik, iftira, yalan, dolan, haksızlık ve hukuksuzluk yapmakla meşgul…

Tarikat şeyleri, cemaat önderleri, siyasileri ne yapar sadece insanları kandırır. Yapacağız. Edeceğiz… Vuracağız… Daha neler neler…

Sonrada İsrail’i yeneceğiz derler…

Beyler sizler daha çok dua edersiniz çok…

Müslümanların bu anlayışıyla, liderlerinin bu bakışıyla ne birlik olur nede beraberlik…

Durum böyle olunca gözyaşı dinmez… Kan akmaya devam eder…