Yeni eğitim ve öğretim yılına merhaba diyecek ne keyfimiz ne de mecalimiz kaldı…
Bir yanda bir türlü engellenemeyen ve gözümüzün içine baka baka yanı başımızda işlenen cinayetler, diğer yanda ekonomi canavarının dişlileri arasında çiğnendikçe yok olup giden bir toplum.
Hayal dünyasında geçinip gidiyoruz işte.
Ortada gerçek olan tek şey ise suç ve suçluların varlığı.
Toplum olarak kafayı yediğimizin resmi olarak TÜİK ten teyidini bekler isek daha çok bekleyeceğimiz malum iken, uygulamada hemen her köşe başında kristalleri çizilmiş bir vatandaşımıza rastlamak artık olağan bir durum olarak karşımıza çıkmaya başladı.
E ne diyelim, gözümüz aydın…
Gözümüzün önünde yaşanan ve henüz alışamadığımız-alışmadığımız ne kaldı ki?
Dileyen dilediği gibi kesip doğruyor.
Dileyen dilediğini, hem de dilediği yerde; çok rahat bir şekilde paramparça edip elini kolunu sallayarak çıkıp gidebiliyor.
Dayak yemek, dayat atmak rutine bağlandı bir kere; olmayınca merak ediyoruz. Haber kanalları işsiz güçsüz bomboş yayın saati geçiriyor.
Devlete el ve dil uzatmak, parmak sallamak hatta ve hatta Ankara’da bulunan dayıları sayesinde tehdit etmek, yeni trend olarak tik-tok fenomenlerinin patlamasına yol açtı diyebiliriz.
Bir daha gözümüz aydın olsun.
Şu Ankara’da ne çok dayı varmış ta biz cahillerin haberi dahi olmamış.
Sahipsizlik ne kötü bir şeymiş vesselam.
Bırakın sağda/solda abimizi-ablamızı veya Angarada dayımızı, bir pisiğimiz bilem olmadı.
Ne edek yapacak heç bişey yohdur…
Bu gün okullar açılıyormuş…
Bir öğrencinin maliyetini öğrenen kişinin kafayı yememesi için bir sebep gösterir misiniz bana?
Tutan tuttuğunu öpüyor, öpemediğini dövüyor, dövemediğini vuruyor.
Ve o malum şarkı dilimden düşmüyor şimdi hani “oynatmaya az kaldı doktorum nerde” diye devam eden. Gerçi benim yanı başımda doktor çok ama bana derman biraz geç mi kaldı ne? Zaten hayal dünyasında geldik gidiyoruz ve bugün eğitim öğretim yılının ilk saatlerindeyiz, kalan saatlerimizde Allah yardımcımız olsun.
Eee ne dersiniz şarkıya devam edelim mi?
Sanki merak eder olduk; neler oluyor bize, bize neler oluyor dercesine.
Oynattık çok şükür, bele ey doktor gelmese de olur…
Hakan Dikmen
