POTANSİYEL TEHLİKELER; PSİKOLOJİK SORUNLAR ve TOPLUMSAL GÜVENLİK
 

Yer İstanbul, 
Akşam saatleri Can Göktuğ Boz, akşam saatlerinde sokakta karşılaştığı hiç tanımadığı Başak Cengiz’e sinsice arkasından yaklaşıp yanında taşıdığı samuray kılıcıyla saldırdı.

Maddi problemleri vardır diye düşünebilirsiniz, hayır saldırgan Ataşehir’de lüks bir sitede yaşıyordu.

Polis ifadesinde neden yaptığı sorulduğunda verdiği cevap;
“Nasıl öleceğini merak ettim” oldu.

Gene bir kız Prof. annesinin boğazını keserek öldürdü.
Gazeteler bunu haber yapınca, Türkiye’de birden boyun keserek öldürme olayları arttı. 
“Psikolijisi bozuk eşeklerin aklına karpuz kabuğu geliyor” mantığıyla bu tür haberlere yayın yasağı geldi.

Eski bakan Abdüllatif Şener'in oğlu anneannesini öldürdü, sonra intihara kalkıştı.
Abdüllatif Şener; “oğlum anneannesini öldürdüğünün bilincinde değil” benzeri bir açıklama yaparak ağır psikolojik hasta demeye getirdi.

Geçenlerde birisi, daha önceden keserken bıçağın izleyeceği yolu bile günlerce önceden planlaya planlaya  iki genç kızın kafasını kesip, kız çocuklarının kafalarını İstanbul surlarından aşağı attı.

Sosyal medyada önceden yapmış olduğu açıklamaya göre;
Neymiş zaten ölecekmiş ölmeden birkaç kişiyi daha götürmek istemiş.

Dünkü haber; manyağın biri kendisine arkası dönük şekilde görevi icabı bekleyen hiç tanımadığı, daha önceden de yaparken de hiç yüzünü görmediği  polisin arkasından yaklaşıp boynundan bıçakladı.

Bugünkü haber:
Adam, eşi ve dört çocuğunu öldürüp intihar etmiş. 
Dün, Dünya Kız Çocukları Günü idi ama şu garipliğe bakın, dört çocuğun üçü de kız çocuğuydu.

Eşini, çocuklarını öldürüp intihar eden adamın kayıtlarında bir senede bir değil iki değil tam  yedi tane psikolojik hastalığını belgeleyen hastane kaydı çıkıyor.

Daha bunun gibi aklıma gelmeyen, aklıma gelse de yazamadığım ne olaylar!

Ne garip ki;
Buraya yazdığım veya yazamadığım suçları işleyenlerin hepsinin psikolojik sorunları var; maruz kalarak ölenlerin hiçbirisinin psikolojik sorunu yok!

Geçenlerde bir istatistik yayınlandı; suça karışanların sadece %2’sinin psikolojik sorunları varmış.
Aklıma şu soru geldi; acaba bu istatistik yapılırken adi suçları işleyenler de mi bu yüzde oranına katıldı.
Bu olaylar özeline inersek oran %100 ki zaten her birinin tıbbi belgeleri de bunu söylüyor.

Biliyor musunuz bazı ağır psikolojik rahatsızlığı olanların adlı cezası bile yok!
Zaten o yüzden suç işleyenlerin bazıları ben normal değilim diyerek mahkemeyi kandırıp işlediği suçun cezasından yırtmaya çalışıyor.

Geçen, haklı olduğuma inandığım bir olaydan kaynaklı birisiyle takıştım, herif bana yalan yanlış saydırınca, dayanamayıp üzerine yürümek için iki adım atınca, biri benim kolumdan tutup kulağıma egildi;
“Şizofren raporu var, ona birşey olmaz sen ceza yersin” deyince söylenenleri yalayıp yutmanın daha doğru olacağını düşündüm.

Hatta bir yazımda da bahsetmiştim; sosyal medya da birisiyle fena kapışmış zaten deli olan karşımdakini daha fena delirtmiş olmalıyım ki;
“Neredesin len sen, ver adresini bir kurşuna bakarsın, vuracağım seni, deli raporum var bir gün bile yatmam” dediğini, sonradan da samimi olduğumuzdan, aynı tehdidi “yanıma gelip yemeğimi yemez misafirim olmazsan” diye başlayarak, deli raporunu hatırlatıp aynı tehdidini tekrardan ettiğini şimdilerde gülerek hatırlarım.

Peki, ağır psikolojik rahatsızlığı olan insanlara karşı en iyi savunma yöntemi olarak “bu insanlardan uzak durun” önerilir.

İyi de;
Saldırganı hiç görmeyen, işinden evine dönerken kılıç darbesi, işini yaparken bıçak darbesi alan çok mu yakın duruyordu!

Gene de;
Kim olduğunu bilsek gene uzak duracağız da
Beş dakika sonra ne olacağı belli olmayan mafya reisiyle yemek yemek gibi birşey olduğunun bilincindeyiz de; adam sen ben gibi normal, oturmadan göster şu adli tıp kaydını deyip, adli tıp kaydına bakamıyoruz ki!

Kime, ne zaman, nasıl ne yapacağı belli olmadığı halde  ortalıkta potansiyel tehlike gezen bu insanları tedavi sürecinde masum insanlardan uzakta tutması gereken devletin kendisi değil mi?

Sağlık, huzur, saygıyla kalın!