“Barutun kokusu yoksa, bu savaş değildir sananlar, çoktan teslim olmuşlardır ve Çin’in psikolojik harp stratejisi tam da burada başlar: silahsız bir savaş, sessiz bir istila.”

Batı dünyasının gözü, Çin'in ekonomik büyümesine ve yapay zekâ hamlelerine kilitlenmişken; aslında sahnede görünmeyen bir başka aktör daha var: zihinleri işgal eden psikolojik harp mekanizması. Çin, toprağı değil, insanın algısını işgal ediyor. Üstelik bunu öyle sessiz, öyle sistematik yapıyor ki çoğu ülke işgal edildiğinin farkında bile değil. (Psikolojik harp adına uçak bile yaptılar)

Zihinleri Fethe Çıkan Ordu: “Üçlü Savaş” Doktrini

Çin, 2003’te resmileştirdiği “Üçlü Savaş” (Three Warfares) doktriniyle, savaş kavramını yeniden tanımladı. Topla tüfekle değil; algıyla, hukukla ve propaganda ile zafer kazanma hedefi koydu. Peki neydi bu üçlü yapı?

1. Psikolojik Savaş: Korku üret, güveni parçala, gerçekliği eğ.
2. Kamuoyu Savaşı: Algıyı yönet, gündemi belirle, sesi bastır.
3. Hukuki Savaş: Saldırıyı değil, meşruiyeti inşa et.

“Çin’in en büyük silahı, kurşun atmadan fikirleri susturmaktır.”

Düşünceye Sızan Kurum: Birleşik Cephe Çalışması Dairesi (UFWD)

Bu yapı, Çin’in “gülümseyen yüzle nüfuz eden” en etkili psikolojik harp aracıdır. Yurt dışındaki Çinliler, akademisyenler, medya mensupları, sivil toplum kuruluşları… UFWD hepsine nüfuz eder. Amaç, Çin’in çıkarlarını savunan sessiz kaleler kurmaktır.

Nasıl mı çalışır?

• ABD’de üniversitelerde burs verir, ama akademik özgürlüğü ipotek altına alır.
• Avrupa’da medya kuruluşlarına reklam akıtır, sonra manşetlere müdahale eder.
• Afrika’da hastane yapar, sonra o ülkenin Çin politikası bir gecede değişir.

“Çin yatırım yapmaz, yerleşir. Sonra da görünmeden yönetir.”

Bir Kurumdan Daha Fazlası: Stratejik Destek Gücü (PLA SSF)

2015’te kurulan PLA SSF, Çin ordusunun siber, uzay ve psikolojik savaş birimlerini tek çatı altında topladı. Bu kurumun hedefi; Tayvan’daki halkın moralini bozmak, Japonya’da halkı bölmek, Hindistan’da orduya güvensizlik yaratmak… Ve çok daha fazlası tabi… Örneğin:

• Tayvan ordusuna sahte ölüm haberleri servis edildi.
• Hindistan’da sınır krizinde sosyal medyada “Hindistan yeniliyor” etiketi organize edildi.
• Filipinler’de Çin karşıtı gazetecilere karşı kara propaganda kampanyaları düzenlendi.

“Düşmanına gerçek kayıplar değil, hayali yenilgiler yaşat. Çin’in taktiği budur.”

Kültürel Yumuşaklık mı, Akıllıca Maskelenmiş Psikolojik Savaş mı?

Pek çok ülke hâlâ Çin’in Konfüçyüs Enstitülerini “kültürel diplomasi” sanıyor. Oysa bu enstitüler Çin’in kültürünü değil, kontrolünü yayıyor.

• Öğrencilere Çin sansürünü meşrulaştırıyorlar.
• “Tayvan bağımsız değildir” gibi politik söylemleri ders kitaplarına sokuyorlar.
• Çin karşıtı akademisyenlerin kariyeri tırpanlanıyor.

“Çin, felsefeni değil, fikrini değil, bakış açını değiştirmeni istiyor. Sessizce.”

Peki Çin Bu Sessiz Savaşı Niçin Yürütüyor?

Çünkü Çin’in hedefi sadece ekonomik liderlik değil; “medeniyet merkezini” Doğu’ya taşımak.
Batı'nın kavramlarını, hukuk sistemini, insan hakları anlayışını geçersiz kılmak.

Çin istiyor ki:

• Demokrasi “Batı’nın oyunu” olarak görülsün.
• Tek adam rejimi, “istikrarın anahtarı” sayılıp özendirilsin.
• Küresel medya “evrensel” değil, Çin merkezli konuşsun.

Ve bu uğurda silah değil, hikâye satıyorlar.
Çünkü bugün kitleleri bombalar değil, anlatılar yönetiyor.

Türkiye Ne Yapmalı?

1. UFWD benzeri yapılara karşı özel takip birimi kurulmalı.
2. Çin yatırımları sadece ekonomik değil, ideolojik etkileriyle de incelenmeli.
3. Türkiye ‘deki Konfüçyüs Enstitüsü  çok iyi izlenmeli.
4. Milli medya stratejisiyle Çin propagandalarına karşı kültürel savunma hattı kurulmalı.

“Zihinler işgal altındaysa, sınırların güvenliği sadece bir illüzyondur.”

Son Söz Yerine

Bu çağın savaşları, sadece  CNN manşetlerinde değil, TikTok videolarında da kazanılıyor ve tankların yerini algoritmalar, tüfeklerin yerini anlatılar aldı bilin istedim...

“Çin sessiz geliyor. Ama sessizlik, bazen en büyük gürültüdür.”

Eğer bu yazının başlığını okurken “Ekonomik dev” diyerek başladıysanız, umarım sonuna geldiğinizde şu soruyu soruyorsunuzdur:

“Peki ya fark etmeden işgal ediliyorsak?”

Henüz değil fakat dikkatli olmazsak bu mümkün...

Gürkan KARAÇAM