1928 yılı, Türk kültürü ve dili için bir dönüm noktasıydı. Bu yıl, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu lideri Mustafa Kemal Atatürk öncülüğünde, Türk alfabesinin Arap harflerinden Latin harflerine dönüştürüldüğü yıl olarak tarihe geçti. Bu değişim, yalnızca bir harf değişimi değil; toplumun okuryazarlığını, kültürel ilerlemesini ve çağdaş dünya ile entegrasyonunu hedefleyen geniş kapsamlı bir adım olarak kabul edildi. Ancak bu kararın ardında yatan sebepler nelerdir ve bu süreç nasıl şekillendi?
Alfabe Değişikliği: Bir İhtiyaçtan Doğan Karar
Türk toplumunun uzun süre kullandığı Arap harfleri, Türkçenin yapısına uygun olmayan birçok zorluk barındırıyordu. Özellikle Türkçenin ünlü ve ünsüz harf yapısı, Arap harfleri ile yazılırken bazı seslerin tam ifade edilememesine yol açıyordu. Bu uyumsuzluk, halk arasında okuma-yazma oranının düşük olmasının başlıca nedenlerinden biriydi. Bu sebeple, Türkçe için daha uygun bir alfabenin gerekliliği, 19. yüzyılın sonlarından itibaren tartışılmaya başlanmıştı.
Türk Kurultayı ve Kararın Alınışı
1928’de toplanan Türk Kurultayı, alfabe değişikliği için yapılan kapsamlı çalışmalar sonucunda yeni Türk alfabesinin Latin harfleriyle oluşturulmasını onayladı. Kararın başını Mustafa Kemal Atatürk çekiyordu, fakat bu süreçte birçok dil bilimci, eğitimci ve aydın da Atatürk'ün yanında yer alarak alfabe değişikliğini destekledi. Kurultayın kararı, hızlı bir şekilde toplumun çeşitli kesimlerinde uygulanmaya başlandı. Aynı yıl çıkarılan Harf Devrimi Yasası ile yeni alfabenin kabul edilmesi resmiyet kazandı ve Türk halkına Latin harfleri öğretilmeye başlandı.
Yeni Alfabe ile Hedeflenenler
Alfabe değişikliği ile Türkiye'nin hedefi, öncelikle toplumun okuryazarlık oranını artırmaktı. Latin harflerinin daha sade yapısı sayesinde okuma-yazma öğrenmek, eski Arap harflerine göre çok daha kolay hale geldi. Halk eğitimi kampanyaları ile köy köy gezilerek yeni alfabe halka öğretildi ve okuryazarlık oranı hızla artmaya başladı. Ayrıca, bu değişimle birlikte Türkiye, Batı dünyasına daha hızlı uyum sağlama ve modernleşme yolunda önemli bir adım atmış oldu.
Bu dönüşüm, aynı zamanda Türk milletinin bağımsızlık mücadelesinin bir yansımasıydı. Atatürk, yalnızca siyasette değil, dil ve kültür alanında da köklü değişimler yaparak Türk milletinin modern dünyada hak ettiği yeri almasını hedefledi. Yeni alfabe, Türkiye’nin kimlik ve kültür anlamında da bağımsız bir yön belirlemesini sağladı.
Toplumsal Etkileri ve Alfabe Devrimi’nin Başarısı
Harf Devrimi'nin etkisi toplumda oldukça büyük oldu. Yeni harflerin kullanımıyla halk arasında okuryazarlık hızla arttı, eğitim düzeyi yükseldi ve Türk halkı arasındaki bilgi aktarımı daha hızlı ve yaygın hale geldi. Kısa bir süre içinde Türkçe basılan kitap ve gazete sayısında da artış oldu; bu da halkın bilgiye erişimini kolaylaştırdı ve bilgiye dayalı bir toplum yapısının oluşmasına katkı sağladı.
Sonuç: Bir Dil Devrimi ve Kültürel Yenilenme
1928’de gerçekleşen alfabe değişikliği, Türkiye Cumhuriyeti'nin modernleşme ve çağdaşlaşma çabasının simgelerinden biri olarak tarihe geçti. Mustafa Kemal Atatürk ve Türk Kurultayı’nın bu kararı, Türkiye’nin kültürel ve eğitimsel alanda gelişimini hızlandırmış ve Türk halkının dünya ile entegrasyonunu kolaylaştırmıştır. Bugün bile, bu kararın uzun vadeli olumlu etkilerini, eğitim ve kültür alanında hissetmeye devam ediyoruz.
Harf Devrimi, yalnızca bir alfabe değişikliği değil; aynı zamanda bağımsız, özgün ve güçlü bir Türkiye’nin inşasına yönelik bir adımdı. Bu devrim, Türk milletinin geçmişten gelen köklü kültürünü koruyarak, onu modern dünyanın bir parçası haline getirmeyi başardı. Bugün Türk alfabesi, Türk milletinin dildeki özgürlüğünün bir sembolüdür.

Gökalp Şentürk 
Stratejik Araştırmacı