"Türk'ün, Türk'ten başka dostu yoktur." cümlesi ırkçılığı değil, binlerce yıllık bir tecrübeyi anlatır!

Kavmini seven Türk insanı için deriz ki;
-Türkçülük taraf tutmaktır
-Vatanına, milletine, bayrağına, dinine kısaca milli ve manevi değerlerine ihanet edenin karşısında olmaktır.

55 yıllık bir tarihi tecrübe ile biliriz ki;

-İslam Aleminin kurtuluşu Türkçülerin elinde…
-Önce Türkçe konuşan ümmetten başlayarak...
-Onlar iddialarına layık oldukça, kendilerini doğru anlattıkça her şey düzelir.

Türk milletinin onlara ne çok ihtiyacı var...
İnsanlığın ihtiyacı var. 
Önce o manayı bul, içine koy, TAM TÜRK OL.

Türkçülüğün ilk şartı bu. 
-Olursan oldurursun…Olmadan inandıramazsın.

Uzun yıllar geçmişine küsen, bazen utanan, bazen de yok sayan sefil ve temelsiz bir anlayışın komplekslerine 
nice zamandır şahit olduk.

Cumhuriyet Türkiye’si ile Osmanlı İmparatorluğu’nu iki ayrı kefeye, iki ayrı kutba yerleştirenler Türkiye’ye çok büyük kötülük yaptılar.

Sanki Türk tarihinde koskoca 624 yılı (1923-1299) çekip çıkardılar, mankurtluğu çağdaşlık ve modernlik olarak tanımladılar.

Halbuki iyisiyle kötüsüyle, zaferiyle yenilgisiyle, yükselişiyle gerilemesiyle tarih bizim tarihimizdi.

Ayrık otunu 7 yıl kurutmuşlar, eh artık ölmüştür diyerek toprağa atmışlar da,
“az daha susuzluktan ölüyordum” demiş.
Ayrık otu, “Şuradan bir götlük yer de bana verin” demiş, “şu kenara otur” diye yer vermişler, öyle bir yayılmış ki, diğer otlar boğulmaya başlamış.
Feryat figan edenlere de; “Daralan çıksın gitsin” demiş…

Osmanlı İmparatorluğu’nu utana sıkıla, kimi zaman da yok sayarak anlatanlar deyim yerindeyse tarihimize kefen biçip musalla taşına yatırmak istediler.

Oysa ki…
Sultan Abdülhamit Han’dan 
Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e kadar tarih yazanlar, tarihi yapanlar, tarihe nal sesi dinletenler, kılıçların parlaklığıyla cihanı aydınlatanların hepsi Türk’tü, hülasa bizdik, ta kendimizdik.

Anlaşılan gece ki sevincimiz devam ediyor…

Yabancı uyruklu güzel eşini ve çocuğunu alarak Kâbe’ye, Umre’ye götüren Merih evladımızın ziyaretini Allah kabul etsin…
Merih ve arkadaşlarıyla mutluluk ve gurur duyuyoruz…

Gökalp Şentürk