Uyu Ali uyu…

Geçenlerde nasıl da sevinmiştim. 

Sebebi bir kaç tane tabii ki ama en çok ta hükumetin almış olduğu şu Kurban Bayramı tatili olayına...

Değilmi ki birileri;

Güneşi doğarken görmüşler, tatil.

Batarken görmüşler, tatil.

Bulutların arasında görmüşler, tatil.

Dağların tepesinde, ufkun çizgisinde görmüşler yine tatil.

Peki sormazlar mı adama;

Eee ne zaman çalışmayı düşünüyorsunuz? 

Sonrasında ise aman efendim ekonomi çok kötü, ekonomi çok bozuk!

Ne bekliyordunuz ki?

Üretimin olmadığı, çalışma ve gayretin olmadığı, kazanım denen şeyin olmadığı; sadece ve sadece tüketimin olduğu bir yerde ekonominin düzelmesini nasıl bir mantık veya kafayla beklersiniz, pes doğrusu…

Üstelik bu tatillerde harcanan paraların büyük bir çoğunluğu da ortada olmayan ve kendimize ait olmayan bir para! 

Bankaların, tefecilerin, fırsatçıların, faizcilerin hatta onun-bunun parası.

Sonra iadesi sırasında yaşanan sıkıntılar ve büyük bir çoğunluğunun hazin sonu ise İCRA…

Bu tatilleri bizlere sunanların amacının, çok çalıştığımız için istirahat edelim diye bizi düşündükleri zannında iseniz, yanılıyorsunuz cancağızlarım. 

Tatil, istirahattan öte beyin yorgunluğudur. 

Unutturmaktır.

Görmemenizi istemektir.

Oyalamaktır.

Daha doğrusu çalışma azminizin kırılmasını sağlamaktır.

Tembelleşmenizin istenilmesidir.

Tıpkı futbolun en heyecanlı atağı esnasında, hakemin bir düdük ile oyunu durdurması psikolojisidir.

Hiç düşündünüz mü? Şu sahte dünya üzerinde bizim memleketimiz kadar tatili olan kaç ülke var?

Toplamda 365 günle eşit olan takvim yaprağımızın, acaba kaç gününü ense yaparak geçiriyoruz haberiniz var mı?

Kafadan 104 gününü Cumartesi ve Pazara çıkardığınız zaman geriye kalan 261 günün kaçını tatillere harcıyoruz? 

Ve ne yazıktır ki bu rakamlara kaytardıklarımızı, kaynattıklarımızı, raporlarımızı, bahanelerimizi, yalanlarımızı ve hatta hatta çaldıklarımızla birlikte kanuni haklarımızı koymuyoruz bile.

Sonrasında da vay efendim ekonomi berbat.

“Hadi canım sende, gerçekten mi?” demek geliyor içimizden ama demiyoruz. 

Çünkü biliyoruz ki birileri bizi “Uyu Ali uyu” okuma fişleriyle hep uyuttular.

General Franko’nun İspanya’da uyguladığı 3F formulünü, bizimkiler basit bir şekilde çözmüşler zaten.

Neymiş o formül? 

Uyu Ali uyu…

Farkında mısınız bilmem ama kamu ve kurumsallar uyudukça ortada fırsatçılar cirit atıyor. 

O yüzden maliyeti 50 tl etmeyen bir lahmacun tatil ayağına bin liradan satışa konuyor, o yüzden bir odanın gecelik fiyatı lüks bir dairenin satış fiyatına veriliyor. O yüzden şehirlerarası yollarda bir lavaboya gitmek yirmi lira ediyor.

Bu ülkede hemen her bir ürün ve hizmet alımı için uygulanan rayiç fiyatları arasında, geçen ay ile bu ay arasında afakî oranlarda yüzde olarak farklılık arz ediyor ise hiç kimsenin bir şey olmamış gibi tatil yapma hakkı yoktur. 

Hiç kusura bakmayın…

Bu halk size siyasetçi olarak yetki verirken, kendisini dolandıran kim olur ise olsun pabucunu dama atasınız diye verdi. 

Bu halk sizi eğitmen olarak o tahtaya yarınlarımızı eğitesiniz, yarınlarımızı sağlam adım sahibi yapasınız diye çıkardı.

Bu halk sizi o makama imarıyla, çevre temizliğiyle, asayişiyle ve dahi sağlığıyla ilgili olarak gayret gösteresiniz diye oturttu.

Örneklerimizi esnafımızı, köylümüzü ve çiftçimizi de katarak binlere çıkarmamız mümkün elbet.

Yoksa yan gelip yatasınız, tatil yapasınız diye değil… 

Şu anda ekonomi savaşının en ciddi ve en yoğun bir döneminden geçerken, tatili düşünmek acaba hangi tuzu kurunun düşüncesi ona bakmak lazım…