Zulûm nedir?
Zâlim kimdir?
Zâlimlik nasıl olur? 

Günümüz şartlarında "Zâlim ve Zulûm" kelimeleri; en küçüğü aile, en büyüğü devletler nezdinde olmak üzere tüm toplumlarda en çok kullanılan kelime olmuş durumda! 

Bizde yazılarımızda, konulara binâen sıkça "Zâlim ve Zulûm" ifadelerini kullanıyoruz. 

Peki dînimiz adına zulûm nedir?
Gerçek zâlimler veya mazlumlar kimlerdir? 

Zâlimlerin veya mazlumların, alacağı vereceği hep "öte taraf" dediğimiz ahirette mi olacak? 

Öncelikle Kur'anı Kerim'de geçen zulûm ve zâlim ifadelerine bakacak olursak, iki türe ayrılır. 

1-İtikâdi zulûm veya zâlimlik.
2-Ahlâki zulûm veya zâlimlik. 

Önce "İtîkadi Zulûme" bakalım.... 

İtîkâdi yani îman noktasında yapılan zulûm ki, bu kişinin farkında olmadan "kendisine" yaptığı zulûmdür! 

Rabbimiz pek çok âyette; kendisine iman etmeyen, Rasûlü’nü kabullenmek istemeyen, Kur’ân’a tâbî olmayan, emir ve yasaklarına uymayanları “zâlim” diye isimlendirmiştir. (Bkz. Bakara 2/229, 254; Mâide 5/45; Furkân 25/8) 

Bu şekilde, yani iman noktasında eksik yaşayan, davrananlar zâlimdir ve yaptıkları aslında "kendilerine" dönecek bir zulûmdür! 

Çünkü; iman olarak, ibadet olarak eksik olarak yaşayan insan, eninde sonunda ölecektir!
Ve ölüm sonrası karşılaşacağı tabloyu, bu dünyada "kendi elleri ile" hazırladığından dolayıdır ki, ayetlerde "Kendilerine zulmederler" ifadesi vardır! 

"Bu (başınıza gelenler), kendi yaptıklarınızın karşılığıdır. Yoksa Allah kullarına zulmetmez.” (Âl-i İmrân; 3/182; Enfâl 8/51; Hac 22/10) 

“…Allah onlara zulmetmedi! Fakat onlar (Zâlimler) kendilerine zulmederler.” (Âl-i İmrân 3/117) 

İşte bu âyetler ile; bahsettiğimiz itîkadi, (iman noktasında) kendi kendimize zulm eden zâlim olacağımızı anlıyoruz..


2'inci zulûm türü olan "Ahlâki Zulûm" ise farklıdır... 

Bu türde ise; kişi bulacağı karşılık sebebi ile, yine "kendine zulmeden" hükmündedir, ancak: 

Zulmünü ahlâki yönden ve fiîli olarak; herhangi bir insana, her hangi bir canlıya gösterdiği için aynı zamanda, kendi dışında başka haklara da giren zâlim hükmünü alır! 

Örneğin;
Bir Müslüman;
*Hüküm verirken,
*Ölçüp tartarken,
*Şahitlik yaparken,
*Yönetirken,
*Yönetilirken,
*Öfkeliyken veya sessiz kalırken,
*Himayesi altında olan; ister insan, ister hayvan, isterse bir küçük saksı bitkisi olsun ona sorumlu iken.. 

Ve tüm bunların, kime veya hangi canlıya olduğu farketmeksizin; takındığı tavır, izlediği yol, gösterdiği tepki, yaptığı veya yapmadığı herşeyden sorumludur! 

Kısacası insan hayatında olan her ilişki ve eylem için "zâlim" olmak istemiyorsa, "âdil ve adaletli" olmak zorundadır! 

Çünkü adaletin tersi ZULÛMDÜR! 

O zaman adaletin tersi zulûm ise, ve kişi adaletli davranmıyorsa, yaptığı zulûm ve kendisi zâlimdir! 

Buyrun, ahlâki zâlimler için Kur'an'da geçen ayetlerden biri:
"Ey iman edenler! 
Kendinizin veya anne babanızın ve akrabanızın "aleyhine bile olsa" adaleti ayakta tutun!
Allah için şahitlik eden kimseler olun! (İnsanlar) zengin olsunlar, yoksul olsunlar, Allah onlara sizden daha yakındır. 
Öyleyse siz hislerinize uyup, adaletten ayrılmayın!
Eğer adaletten sapar veya üzerinize düşeni yapmaktan geri durursanız, bilin ki Allah yaptığınız her şeyden haberdardır!" (Nisâ Sûresi- 4/135) 

Âyet gayet açık ve net! 

Bu dünyada; bırakın insana yapılan en küçük haksızlığı, yoldan geçerken bir ağacın dalını kırsak, bir canlıya meşru bir sebep olmadan(!) eziyet etsek veya öldürsek bile bunun adı zulûmdür!
Ve yapan da zâlim! 

Zulûm; illâ çok büyük zararlar vermek, eziyet, işgence, öldürmek vs de değildir... 

Bir kimsenin hakkını zorla elinden almak, haksızlık, hırsızlık, yolsuzluk yapmak, hak yemek de...
Onu incitmek, baskı yapmak, hakaret etmek, arkasından dedikodu yapmak da..
Malına zarar vermek veya elinden almak için türlü oyunlara girmek de.. 

Hepsi ve benzerleri gibi, çok basit görünen şeyler dahî net Zulûm, yapanda net Zâlimdir! 

Hattâ evinde olan saksıdaki çiçeği ihmâl etmek, fânustaki balığın bakımını aksatmak bile bitkiye veya balığa zulûm değil midir? 

Günümüzde sıradan(!) olan bu olayların  dahî zulûm olduğunu düşününce, toplumda, hattâ dünyada yaşanan zulûmlerin karşılığı ne olur acaba? 

Rabbimiz kullarına merhameti sebebiyle, günahkârları cezalandırma hususunda acele etmez.. 

Onlara zulümlerinden ve kötülüklerinden tevbe etmeleri için zaman tanır.. 

Hatta birçoğunun cezasını âhirete bırakır.. 

Zâlimler buna aldanır ve yaptıklarının yanlarına kâr kalacağını zanneder! 

Ama bilmeliyiz ki;  “Allah (CC) imhâl eder. (Zaman tanır, erteler!)
Fakat, asla ihmâl etmez!” 


Zîra Rabbimiz bildirmiş:
“Nice memleketler vardı ki, zulmedip dururlarken onlara mühlet vermiştim. Sonunda onları yakaladım. Dönüş yalnız banadır.” (Hac Sûresi- 22/48) 

Hani bir anektod vardır bilirsiniz... 

"CANI YANAN SABRETSİN VE CANINI YAKANIN YANMASINI İZLESİN" diye... 

Tarih zâlimlerin fecî sonlarını yazmıştır!
Yazmaya da devam edecektir... 

İnsanlık ne Firavun'lar, ne Nemrut'lar, ne diktatörler gördü..
En tepedeki konumdan, en sıradan halka kadar herkes yaptığının ve yapmadığının karşılığını bulacak! 

"Hep ötelere mi bırakır?" diye sormuştuk yazı başında..

Şimdi de onun cevabına bakalım…

“Sonra biz, Allah’tan sakınanları kurtarırız ve zâlimleri de diz üstü çökmüş olarak orada bırakırız.” (Meryem Sûresi- 19/72) 

En yakın tarihte, Saddam Hüseyin meselâ..
Onun, yer altından kafasını çıkarıp baktığı an, hepimizin hafızasında tazeliğini koruyor değil mi? 
Tıpkı âyette anlatıldığı gibi.... 

Sıra günümüzdeki zâlimlerde inşallah... 

Hz. Ali'nin bir sözü vardır:
"Zalimin sonu yaklaşınca zulmü artar" 

Zulmün arşa ulaşmış olduğu her coğrafyaya ve en başta İsrail'e niyetle gelsin diyelim... 

Zulmûnün sonunda perişan olanları, tarih kitaplarından okuyan bizlere, günümüz zâlimlerinin sonunuda bizzat görmek nasip olsun inşallah…

Rabbim bizi, önce nefsimize zulmetmekten kurtarsın.. 

Sonra yapılan zulümlere sessiz kalıp, "dilsiz şeytan" olmaktan korusun.. 

Mazlumların feryatlarını dindirsin, zâlimlerin sonunu getirsin... 

Zâlimlerin ıslahı mümkünse ıslah eylesin..
Islah olmayacak zâlimleri ise, El-Kahhar ism-i şerifi ile kahreylesin inşallah.... 

VESSELÂM....