Hani bir türkü vardı? Mahmut Tuncer mi ne söylüyordu, bakkal amca diye…
Bakkal amca, bakkal amca; yağın var mı, unun var mı falan diye gidiyordu ya.
İşte bu türküyü aklıma kim soktu ise bu sabah bilmem ama yine yadıma Erzurum düştü. Öyle ya yağımız var, unumuz var… Var oğlu olan her şeyimiz var amma ne hikmetse helva yapıp yemesini beceremiyoruz.
Birkaç gün devam eden Kültür Yolu Festivali esnasında edindim bu kanıyı. Daha önceki yıllarda bu tarz da konu yaklaşımlarımız olmuştu ama o gün bu gündür kimseler veya kimsecikler ses çıkarıp adım dahi atmadıklarından dolayı geldiğimiz nokta ortada.
Tarihin dibi elimizde ama ekonomiye dönüşü yok.
Turizm ha keza!
Sağlık bir zamanlar kraldı, sanayi istenildiğinde oluyor. Ekonomimiz hazır helva yediğimiz için al/satçıların eline bakıyor.
Mahmut amca boşuna türkü çığırmış…
En azından Erzurum için.
Organize Sanayi Bölgelerimizin birini bilmem ama sonrasındakilerde söylenilenler gerçeğe dönüşürse şayet bu şehir uçar gider. Birde lokomotifimiz gelirse var ya değmeyin paşa keyfime benim.
Bu şehri seviyorum, nazar etmeyin ne olur sevmeyi deneyin sizin de olur.
Bir aydır dışarıdaydım.
Yaşanabilinecek tek yer burası kalmış farkında bile değilsiniz.
Hazır elimizde Mahmut Amcanın türküsü ve özellikle malzemeleri varken kendi helvamızı yapıp, biz pazarlayalım ve hazırından uzak duralım yoksa birileri bizim helvamızın tadına bakacak bilesiniz…