Rahmet ve mağfiret ayı olan Ramazan!
Rabbimizin bizlerin günahlarını rahmet sıfatı ile, merhamet gösterip bağışlamasını ifade eder bu tabirler...
Bu sebeple "11 Ayın Sultanı" sıfatını almıştır..
Oruç ve sahur sebebi ile; açlık, uykusuzluk vs gibi zorluklarla geçirilen, bu zorluklara rağmen Rabbin rızasını kazanmak niyetiyle sabredildiği içindir bu rahmet ve mağfiret mükafatları...
Kul, bu sayılı günleri bu niyetler ile sabrederek geçirebilmiş ise, bittiği günün ertesi de "BAYRAM" dır işte..
Kutlanması gerekir!
Kutlarız, kutlamalıyız da çünkü bir hedefe, hedefe konulmuş olan mükafata ulaşmışızdır!
Hedefimiz olan mükafat:
Af edilmiş, Allah'ın hoşnutluğunu, razılığını kazanmış olmaktır..
Bu yıl da Ramazan ayının sonuna ulaştık..
Son iki gece 1 gün!
Şu ana kadar kazanamamış isek dahi; kazanmamıza vesile olacak, kısa da olsa zamanımız var hâlen...
"Bitse de artık düzenli uyusak" dediysek,
"Açlık neyse de susuzluk zor" diye söylendiysek...
Ya da başka bahanelerle bitsin diye beklediysek..
Bitti işte, bitiyor!
Seneye mi?
Ya nasip...
Eskiden büyüklerimiz Ramazan'a ulaşıp da sonuna geldiklerinde "Ya Rabbi çok şükür bu sene de Ramazan'ı tuttuk" derlerdi.
Çocukken bunun ne anlama geldiğini anlayamazdım.
Neticesinde Ramazan bir "ay"dı, nasıl tutulabilirdi ki?
Büyüdükçe anladım ki, bu mecaz bir tabirmiş..
Tuttuklarını ifade ettikleri şey, oruçmuş...
Şimdilerde ise düşünüyorum, aslında Ramazan gerçekten tutulması, tutulabilirse sıkı sıkıya sahip çıkılması, her dakikasından istifade edilmesi gereken o kadar kutlu bir zaman dilimiymiş ki...
Hatta "İRONİ" yaparak diyorum ki;
BİZ RAMAZANI TUTTUK YA DA TUTMADIK..
PEKİ, RAMAZAN BİZİ, YANİ NEFSİMİZİ TUTTU MU ACABA?"
Sadece açlık, susuzluk, uykusuzlukla değil, çok yönlü...
O zaman gelin son 2 gece 1 günümüz varken önümüzde, bu soruyu kendimize sorarak geçirelim inşallah..
"O" bizi tuttuysa ne âla...
Son zaman dilimlerini de bu güzellikleri katlamaya harcayalım..
Ama tutmadıysa "zararın neresinden dönülse kârdır" hesabı, bir şeyleri yakalamaya çalışarak geçirelim son günlerini...
Alvarlı Efe Hz. ne güzel yazmış..
Can bula cânânını...
Bayram, o bayram ola..
Canımız CÂNÂNI bulursa eğer, işte o zaman bayram, bayramdır!
Ez-cümle olarak duamızda diyelim ki;
Canımızın emanetçisi olan Cânânımızın, Rabbimizin rızasını, hoşnutluğunu, rahmetini, affını, mağfiretini kazanmış olarak Ramazan'ı bitirmek...
Ve rızaya ulaşmış kullar olarak bu sebep ile mutlu olacağımız, gerçekte kutlanacak bir bayrama ulaşabilmek.. Hepimize nasip olsun inşallah...
VESSELÂM...