"Ben, fakülte dönemini de katarsanız, altmış altı yıldır hukukun içinde yaşıyorum.

Şimdi de on yedi yıldan bu yana

Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde yargılama hukuku dersleri vermekteyim. Hukuktan anlamayan, hukuksal yaklaşımla politik yaklaşım ayrımını yapamayan, ayırt etme gücü ve zekâsı olmayan birinin değerlendirmesi, benim açımdan sıfıra eşittir

Hukukçunun tek bir efendisi vardır, buyruklarını ondan alır, şundan bundan değil.

O efendinin adı da “HUKUK”tur.

Kimi bakarkör’ler görsün diye bunu lütfen büyük harflerle yazın.

KIMSE BANA EFENDİLİK TASLAMASIN!

Gücü yetiyorsa bilimsel temelde kendisi ya da kendisini bilinçsizce alkışlayanlar arasında hukukçu varsa onları da yanına alarak benim söylediklerimi çürütsün.

“Namert”, yani “alçak, korkak, erdemsiz

“beyni sulanmış”, yani “bunamış” diyerek insanları aşağılamasın

Hakaret, milletvekili yapay bağışıklık kalkanının ardına sığınarak mertliğini kanıtlamaya kalkışan zavallıların, yetersizlerin başvurdukları Brutus’vari bir eylem olmamalıdır

Mertlikten, namertlikten söz edenlerin önce kendileri mert olmalıdır.

Sövgüler eski deyişle muhayyerdir.

Değişmez huyları, sahibine geri dönüp onu vurmasıdır.

Hakaretlerle düşünceleri ve hukukun dediklerini çürütemezsiniz.

Ben, insanları bu denli zavallı, aciz yaratıklar olarak görmek istemiyorum.

Bana sövenlere iki uyarım var.

Birincisi, yazdıklarımı dikkatle okusunlar, hukukçulara danışsınlar, hukukun ne dediğini özümsesinler,

sonra da duraksadıkları noktalarda gelip benimle tartışsınlar.

İkinci uyarım da şu:

Bilkent öğrencileri hocalarını değerlendiriyorlar.

Siteye girsinler, benimle ilgili bilgileri ve özellikle bunayıp bunamadığımı öğrensinler.

Bir de önerim var.

Aynı yöntemi partiler de uygulasınlar.

Bütün partiler, başkanları hakkında delegelerin değerlendirmelerini isteyip sitelerinde yayımlasınlar.

Yurttaşlar da bunları okusunlar.

Konuşmanın sahibini tartışmaya açık ve hukuk açısından yeterli biri olarak göremiyorum.

Doğru dürüst Türkçesi bile yok.

Seçtiği dalı bile telaffuz edemiyor.

Yazdıklarımı bile anlayamamış birine ne söyleyebilirim ki?!

Kimseyi küçümsemiyorum.

Ama bana söven kişi, benim gözümde her sokakta her gün gördüğünüz kişilerden biridir.

Batı’da tek bir yanlış yapan,

o görevinden ayrılır, ayrılmak zorundadır.

Bana söven kişi, yeterince donanımı olmadığından olacak, sövgülerden medet uman, ucuz kahramanlarla sürekli gündemde olan biridir.

Bu yüzden o kişi, benimle ilgili olarak da bu kez hekimliğe özenmiş;“beyni sulanmış” diyerek sınırlarını çok aşmıştır.

Dün sövdüklerine bugün sarılarak ilkesizliğiyle şaşırtıcı yaşamsal çelişkilere düşen ve hiç güvenilemeyen birini ciddiye almam.

Böylelerine verilecek en iyi yanıt, onları hükmen yok saymaktır.

Kötü söz eninde sonunda sahibine döner.

Ben bu yanlışa düşmem.

Bu insanlar, önce insana saygı göstermelidirler..."

Prof.Dr.SAMİ SELÇUK